بازی

بازی یکی از نیازهای اساسی کودکان به شمار می‌رود. بازی مهم‌ترین و اساسی‌ترین فعالیت کودک به شمار می‌رود که در عین سرگرم کردن کودک کارکردهای مهم دیگری را داراست که هر یک از این کارکردها به جنبه‌ای از زندگی کودک مربوط می‌شوند که او را برای ورود به زندگی بزرگسالی آماده می‌سازند. به خصوص در سنین پیش از دبستان و محدوده سنی 3-5 سال که کودکان تازه وارد محیط های اجتماعی شده و می توانند آغوش مادر را ترک کنند. لذا این دوران فرصت مناسبی برای یادگیری بازی بات گروه همسالان و یادگیری تعامل و شمارکت اجتماعی است.
از دگر سو امروزه در بسیاری از خانه ها به علت گسترش تک فرزندی، بچه ها فرصت کمی برای وقت گذرانی با بچه های همسن و سال خود دارند و لذا این دست از کودکان اگر به اندازه کافی با همسالان خود به تعامل نپردازند بعد از مدتی وقتی در یک جمع کودکانه قرار می گیرند احتمالا نحوه بازی مشارکتی، تعامل با همسالان و .. را بلد نیستند.
لذا خیلی از آموزشهای تربیتی را می‌توان در خلال بازیها به کودک نشان داد و به راحتی کودک را در مسیر درست تربیت نمود. همانطور که از خلال بازیهای کودک نیز می‌توان به شرایط عاطفی کودک ، احساسات و افکار کودک می‌توان پی برد. بنابراین بسیار لازم است که والدین و مربیان به اهمیت بازی در زندگی کودک توجه داشته و شرایط مناسب را برای بازیهای مناسب فراهم سازند.